Ευτυχία...

   Τι σημαίνει άραγε η αφηρημένη αυτή έννοια?Τι είναι στα αλήθεια η ευτυχία?Λοιπόν αν με ρωτάτε έχω σκεφτεί κάποιες ερμηνίες, όσο αφορά εμένα
                         
Ευτυχία είναι το ταξίδι και όχι ο προορισμός
Νομίζω ότι αυτή η ερμηνία λέει πολλά. Η ζωή μας είναι ένα ταξίδι. Ένα όμορφο ταξίδι, στο οποίο ποτέ δεν σταματάς να μαθαίνεις.Είναι το ταξίδι στο οποίο θα δυσκολευτείς και θα απογοητευτείς όμως στο τέλος θα συνεχίσεις ποιο δυνατός.Η ζωή είναι το ΤΑΞΙΔΙ και όχι ο προορισμός.
Ευτυχία είναι να μπορείς να κάνεις το τέλος αρχή.
Επιτρέψτε μου να πω, ότι αυτό το στιχάκι με εκφράζει απόλυτα. Για σκεφτείτε... Όταν μια πόρτα της ευτυχίας κλίνει πάντα ανοίγει μία άλλη.Αλλά συχνά κοιτάμε τόσο πολύ προς την πόρτα που έκλεισε έτσι ώστε δεν βλέπουμε αυτή που έχει ανοίξει για μας. Ας πάρουμε για παράδειγμα το τέλος μίας σχέσης.Ευτυχία θα είναι να μπορείς να κάνεις αυτό το τέλος, μια νέα αρχή ως προς την ζωή σου, ή τις απόψεις σου σε κάποια θέματα. Τότε ναι θα είσαι ευτυχισμένος...
Ευτυχία είναι να βλέπεις την κολλητή σου να γελάει, και να είσαι διπλά χαρούμενη.
Ευτυχία είναι οι φίλοι σου που ήρθαν να σε στηρίξουν στο πρώτο σου φιλικό παιχνίδι μπασκετ.
Ευτυχία είναι να είσαι χαρούμενος χωρίς κανένα απολύτως λόγο.
Ευτυχία είναι να βλέπεις το βαφτηστήρι σου να γελάει και να ξέρεις ότι ο κόσμος είναι ποιο όμορφος.
Ευτυχία είναι η νίκη της ομάδας σου.
Ευτυχία είναι πολλά και μικρά διαφορετικά πράγματα για τον καθένα από μας.Όμως η μαγκιά είναι να τα βρεις αυτά τα μικροπράγματα έτσι ώστε να ομορφήνεις την ζωή σου..

Βράδυ Σαββάτου...

Σάββατο... Η μέρα ή μάλλον η νύχτα της διακέδασης και των συναντήσεων...Έτσι και εμείς χτες, περάσαμε ένα όμορφο και ξεχωριστό Σάββατο. Ήταν όμορφο για πολλούς λόγους.. Πρώτα από όλα, γελάσαμε... Όπως κάθε φορά άλλωστε...Επίσης ήταν ξεχωριστό γιατί σε είδα.. Σε συνάντησα μετά από πολύ καιρό.. Μου έλειψες αυτή είναι η αλήθεια. Δεν ξέρω τι θα γίνει στην συνέχεια..Ούτε με νοιάζει.. Κοιτάω μόνο το παρόν... Κοιτάω και τα 2 σου μάτια επίσης και ξέρω ότι αύριο θα ναι μια άλλη καλυτερη μέρα...
Ιζη, Κλειώ, Εύα, Ελέ, Χαβάκης, Έλενα, Έλενα...

''Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο!''

     Ναι που λέτε...Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο...Κάποιος και πάλι μπορεί να ισχυριστεί οτί δεν έχω αγαπήσει καθώς είμαι πολύ μικρή...Λάθος απάντηση όμως...Αγάπησα αληθινά...Απλά δεν άντεξα άλλο...Δεν άντεξα άλλο να σε πληγώνω...Συγχώρεσε με...Σε παρακαλώ...Ήσουν από τους λίγους ανθρώπους που κατάφεραν να με πείσουν ότι είμαι σημαντική για κάποιον.Σε ευχαριστώ γι αυτό... Σε ευχαριστώ πραγματικά γιατί με έκανες να νιώσω βασίλισσα..
   Δεν φταις εσύ... Εγώ δεν είμαι καλά. Ξέρω ότι εγώ επέλεξα να το σταματήσω...Όμως δεν μπορούσα άλλο.Δεν μπορούσα ούτε ήθελα να σε πληγώνω... Ελπίζω να με καταλάβεις κάποια στιγμή και να με συγχωρέσεις..Δεν σου αξίζει να σε πληγώνω...Συγνώμη...

Φιλία...

''Μέσα στον κόσμο τον κακό, στην τόση αδικία υπάρχει κάτι όμορφο που λέγεται φιλία''.
Φίλοι...Είναι πάντα εκεί όταν τους χρειάζεσαι...Μόνο όταν είσαι μαζί τους μπορεί από ένα δάκρυ να ξεπυδήσει ένα χαμόγελο.Και πιστεύω ότι όλοι έχουμε φίλους. Μα θα μου πείτε είναι εύκολο να κάνεις αληθινούς φίλους?Θα απαντήσω με ένα στοιχάκι:''Οι φίλοι είναι σαν τα τετράφυλλα τριφίλια. δύσκολα τους βρίσκεις αλλά τυχερός όταν τους έχεις...''
   Υπάρχει άραγε η ανειδιωτελής φιλία? Ναι υπάρχει... Και είναι τυχεροί όσοι τους έχουν. Ανήκω και γω σ αυτή την κατηγορία. Έχω αληθινούς φίλους και είμαι ευγνώμων γι αυτό. Θα σας τους παρουσιάσω συνοπτικά. ΜΑΡΙΑ(μαυρωμάτικο φασόλι), το άλλο μου μισό. Μπορεί να κάνει το αδύνατο δυνατό, όσο αφορά τον χαραχτήρα μου..Με ανέχεται 11 ολόκληρα χρόνια... Της αξίζουν συγχαρητήρια δεν νομίζετε?ΜΑΡΙΑ(φιδέας), η ποιο ροκού της παρέας.. Αν με ρωτάτε, το γέλιο της γεμίζει την μέρα μου και αυτές οι χορευτικές τις κινήσεις μπορούν να με συναρπάσουν.Υπομονή μέχρι να βγει το νέο της CD single με μαθήματα για αρχάριους αλλά και για προχωρημένους...ΙΖΗ(τσιχλοκουνέλα), το κορίτσι φαινόμενο στην παρέα...Δεν υπάρχει περίπτωση να είσαι μαζί της και να μην ρίξεις το γέλιο της ζωής σου... Σε ευχαριστούμε Ίζη που ομορφαίνεις την καθημερινότητά μας, με το ανηπέρβλητα τέλειο χίούμορ σου...ΕΥΑ(Αξελ Ρόουζ) το κορίτσι με τα κατάξανθα μαλλιά και αυτά τα μπλε μάτια που μου θυμίζουν την θάλασσα(είναι ωραία η θάλασσα γιατί με σένα μοιάζει...)και με αυτή την δυνατή και υπέροχη προσωπικότητα, η οποία εμφανίστηκε φέτος στην ζωή μου, αλλά την θέλω για όλη την υπόλοιπη ζωή μου δίπλα μου...ΕΛΕΝΑ(Black rose) η γλυκίά αυτή όμορφη κοπέλα με τα μαύρα μαλλιά, την οποία απλά λατρεύω..Την λατρεύω γιατί έχει το δικό της στυλ.. Την λατρεύω γιατί ξέρει να υπερασπίζεται τον εαυτό της όταν ο Δολαψάκης(αναφορά του οποιου θα γίνει στην συνέχεια)την πειράζει... Τη λατρεύω γιατί μπορεί να ξεχάσει καπού το κινητό της χωρίς να το καταλάβει... Την λατρεύω γιατί όταν γελάω με το δικό μου απόλυτα δικαριτικό γέλιο, την παρασέρνω και αυτήν και δεν μπορούμε να σταματήσουμε μετά...Και τέλος την λατρεύω γιατί σέρνει τις μπότες της και έτσι καταλαβαίνουμε την παρουσία της.ΕΛΕΝΗ(  ο κύκνος), το κορίτσι με την φωτογραφική... Το κορίτσι το οποίο με μόνο κάποιες φώτος σε ένα τετράδιο με έκανε να συγκινηθώ και να την αγαπήσω ακόμα περισσότερο...Το κορίτσι με το απίστευτο γέλιο...ΚΛΕΙΩ(vampIre), από που να πρωτοξεκινήσω? Δεν ξέρω... Η Κλειώ, η κοπέλα με τα μαύρα... μπορεί να σε κάνει να γελάσεις με ένα μόνο βλέμμα,και μπορεί βρίζοντας να σου πει ότι σε αγαπάει...ΝΟΥ( φάτσα),της οποίας το γέλιο κάνει μια απόλυτη σημφωνική ορχήστρα με το δικό μου και σύντομα θα ανεβάσουμε και μιούζικαλ...Η γλυκιά αυτή φάτσα που πρωτογνώρισα στα γήπεδα... Στα γήπεδα του μπάσκετ.. Μας συνδέουν πολλά αλλά πάνω από όλα η αγάπη μας για το μπάσκετ...ΔΟΛΑΨΑΚΗΣ(Μπλε), το διαμάντι αυτό της φύσης, ο οποίος είναι φανατικός των Red Hot Chili Peppers και του χρώματος μπλε. Το παλικάρι αυτό το οποίο με προσέχει και με προστατεύει -που και που-.. Η διάνοια αυτή που κατοικεί στην παρέα μας...ΧΑΒΑΚΗΣ(Τενίστας), το δεύτερο αγόρι της παρέας, ο φιλόσοφος..Τα μαγευτικά του μάτια φωτίζουν τις μέρες μου...
Λοιπόν αυτή είναι η παρέα μου... Η ολιγομελής παρέα μου...Η τρελοπαρέα αυτή που τόσο αγαπώ...και που δεν θέλω να χάσω... Θα κλείσω με μία φράση: ''Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα,είμαστε''...
Σας αγαπώ!!!

Νυχτα Παρασκευής...

   Μετά από 3 ώρες μάθημα proficiency και στο τέλος της εβδομάδας, πλέον δεν έχω αντοχές ούτε να κουνήσω το δαχτυλάκι μου. Αυτό είναι το τέλος της 2ης εβδομάδας στο λύκειο. Εντυπώσεις? Ανάμεικτες...Ούτε κρύο ούτε ζέστη. Ο χρόνος θα δίξει...
   Τι κάνει μια έφηβη στις 22.50 το βράδυ της παρασκευής? Βλέπει τηλεόραση και προπσπαθεί να ξεκουραστεί. Μα τι λέω? Ο όρος ξεκούραση δεν θα υπάρχει από δω και πέρα στο λεξικό μου.. Δεν με πειράζει όμως. Γιατί έχω δίπλα τους φίλους μου. Τ α φιλαράκια μου. Θα σας τους παρουσιάσω αναλυτικά αργότερα.! Η συνέχεια στις οθόνες.χεχε... Λοιπόν, οι φίλοι μου που λέτε, είναι πάντα δίπλα μου και με στηρίζουν, ακόμα και όταν έχω τις μαύρες μου. Και δυστυχώς αυτό συμβαίνει συχνα. Θέλω λοιπόν να τους ευχαριστήσω όλους και να τους πω ότι τους λατρεύω άπειρα.... Ειδική ευχαριστία σε Ίζη και Μαυρωμάτικο φασόλι(μαρια παπα) οι οποίες ήρθαν και με είδαν στο φιλικό μου αγώνα μπασκετ χτες. Σας λατρεύω και σας ευχαριστώ πολυ.... Για να πω την αλήθεια όταν ήμουν στον πάγκο και απέναντι ακριβώς ήταν οι κερκίδες όπου καθόταν οι φιλενάδες μου, οι οποίες ήρθαν να με στηρίξουν, συγκινήθηκα. Ο ναι, είμαι τόσο ευαίσθητη. Όπως θα λεγε και η αδερφή μου(δεν έχω αδερφή εξ αίματος αλλά υπάρχει ένα άτομο σε αυτό τον κόσμο που την νιώθω σαν αδερφή μου,και παραπάνω μην πω)είμαι ευκολοκλαούρα. Ναι το παραδέχομαι....
Κάπου εδώ συσσορεύεται η κούραση της εβδομάδας γι αυτό θα σας αφήσω... Καλό βράδυ... Σε όλους... Α! Υ.Γ. ΄Να χαμογέλάτε και να μην μασάτε.!!!'

''Πόσο πολύ σ αγάπησα ποτέ δεν θα το μάθεις...''

   Όπως δηλώνει και ο τίτλος αυτού του Post, με τον τίτλο αυτού του υπέροχου τραγουδιού-το οποίο είναι ένα από τα αγαπημένα μου-, θα μιλήσω για την αγάπη χωρίς ανταπόκριση.  Ο Λεό Μπουσκάλια αναφέρει σε ένα από τα  βιβλία του:''Αγαπάς για να αγαπάς και όχι για να βρει ανταπόκριση η αγάπη σου.'' Αλλά είναι δυνατό αυτό στην πράξη?Η προσωπική μου απάντηση είναι όχι.
    Το να αγαπάς τον άλλον με όλη την ψυχή σου είναι άραγε πιθανό να τον κάνει να νιώσει τα ίδια συναισθήματα? Η απάντηση και πάλι είναι όχι. ΌΧΙ.''Πως δε μ αγάπησες το ξέρω'', όπως λέει και το τραγούδι. Όμως εγώ δεν μπόρεσα να το αντέξω αυτό το όχι. Δεν χρειάζεται να αναφέρω το πόσους τόνους κλάμα έριξα, χρειάζεται? Η απόρριψη αυτή με συμάδεψε για πάντα. Και μόνο ένα πράγμα είχα στο μυαλό μου: Γιατί??? Γιατί ρε γαμώτο? Γιατί??? Με έπνιγε το αίσθημα της αδικίας. Λογικό είναι πιστεύω για ένα τρελά ερωτευμένο άνθρωπο. Γιατί ενώ εγώ όποιο τραγούδι  κ αν άκουγα που μιλούσε για αγάπη σε σκεφτόμουνα και εσύ δεν έκανες το κόπο καν να μου μιλήσεις? Γιατί??? Γιατί με έκανες να κλάψω άπειρες φορές? Γιατί??? Γιατί ενώ με ήθελες και μου το χες πει στην αρχή στο τέλος έκανες πίσω? Γιατι??? Γιατί δεν μ αγάπησες? Μακάρι να μ αγαπούσες όπως εγώ... Απαντήσεις σε όλα αυτά τα΄ερωτήματα και άλλα χιλιάδες ακόμα, πιθανών δεν θα πάρω ποτέ...Αλλά όπως λέει και ένα άλλο εξαιρτετικό τραγούδι: ''Έμεινα εδώ να μην σου λείψει τίποτα...Έμεινα εδώ να μην μαραθείς...'' Και αυτό θα κάνω.... Θα μείνω πάντα δίπλα σου...Γιατί ξέρω ότι είσαι το άλλο μου μισό...
      Τέλος, θα ήθελα να ξαναπώ ότι σ αγάπησα με 'ολη μου την ψυχή. Για σένα μπορούσα να κάνω τα πάντα. Μα γιατί βάζω παρελθόν? Ακόμα σ αγαπώ.... Ακόμα θέλω τα δύο σου μάτια να κοιτώ... Ακόμα σε ζητώ... Θα κλείσω με ένα αισιόδοξο μήνυμα γιατί έχει πέσει πολύ κατάθλιψη:''Αγάπησε με όλη την ψυχή σου. Μπορεί να πληγωθείς, τι μπορεί , σίγουρα θα πληγωθείς αλλά θα έχεις ζήσει κάτι αληθινά...''
ΣΑΓΑΠΑΩ...

χωρις θεμα...

   Σήμερα αποφάσησα να μιλήσω για εμενα και για τον κοσμο μου... Αρχικά θα ήθελα να ρωτήσω, και όποιος μορεί ας απαντήσει, γιατί μας πληγώνουν οι άλλοι. Μια οπτική σε αυτό είναι το 'οτι και καλά έτσι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις...Ποιος ο λόγος όμως να μας πληγώνουν?? Ποιος ο λόγος να λέει κάποιος έτσι απλά οτί δεν σε θέλει στην ζωή του...Και πιστεύω πως όλοι το έχουμε ζήσει αυτο...Την απόρριψη. Υπάρχει ένα στοιχάκι που λέει : ''Ευτυχία είναι να μπορείς να κάνεις το τέλος αρχή''.Αλλά αν με ρωτάτε κουράστηκα να ξανααρχίζω. Κάποιοι ίσως ισχυριστούν οτί δεν έχω λόγο να τα λέω όλα αυτά καθως είμαι μόλις 15 χρονών.Αν όμως νομίζετε οτί δεν έχω ερωτευτεί και αγαπήσει αληθινά, τότε κάνετε ένα μεγάλο λάθος...
   ''Οι θεοί ονόμασαν τον έρωτα φτερωτό γιατί έχει φτερά. Οι θεοί τον ονόμασαν έτσι γιατί έχει την δύανμη να δίνει φτερά!'' Ο έρωτας είναι κάτι το μαγικό. Σε συναρπάζει και σου πέρνει το μυαλό. Σε κάνει να κάνεις όνειρα με τα μάτια ανοιχτά αλλά και κλειστά! Αλλά ο έρωτας ειναι όπως το να βρίσκεσαι στην New York. Είναι τόσο τέλεια στην αρχή, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι κινδύνους επιφυλασσει...Είναι πολύ πιθανό να σας έχω μπερδέψει με όλες αυτες τις θεωρίες, όμως εκεί είναι η γνώμη μου,κάπου ανάμεσα...Στην μέση δηλαδή...

Γιατι εφτιαξα blog?

Θα ξεκινήσω αυτό το Post με ενα μεγάλο Γειαααααααααααααααααασε όλο τον  κόσμο!!! Είμαι η Έλενα, όπως ηδη μερικοι ξερετε, και θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας...!!!Λοιπόν, τι λέτε? Θα με ακολοθυήσετε σε αυτό το ταξίδι???Σας περιμένω...