Ανθρώπινες σχέσεις (σε φωτογραφικό υλικό...)

Οι ανθρώπινες σχέσεις που λέτε...Πόσες υπάρχουν άραγε?Πολλές...Απλά παρακάτω σημειώνονται κάποιες από τις σημαντικότερες...

Συμπέρασμα? ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ!!!!

Τραγούδι της εβδομάδας...

''Δε φεύγω
Θα μείνω όλη νύχτα στην πόρτα σου
Θα μείνω όλη νύχτα στα σκαλιά
Τ' αστέρια θα πάρω αγκαλιά
Θα λέω το όνομά σου σιγά


Δε φεύγω
Όσο και αν θες δε φεύγω
Κι ας έρθει χειμώνας και βροχή
Τα βράδια θα παγώνει η ψυχή
Ο ήλιος θα καίει το πρωί

Για πάντα θα μείνω αν ρωτάς
Για πάντα θα 'μαι εδώ να με κοιτάς
Για πάντα
Εδώ είναι το κορμί
Εδώ είναι η ζωή
Δε φεύγω αν δε φύγουμε μαζί

Δε φεύγω
Θα μείνω όλη νύχτα στην πόρτα σου
Θα μείνω να σ' ακούω να μιλάς
Με φίλους σε νιώθω γελάς
Μα δίπλα σου είμαι όπου πας

Για πάντα θα μείνω αν ρωτάς
Για πάντα θα 'μαι εδώ να με κοιτάς
Για πάντα
Εδώ είναι το κορμί
Εδώ είναι η ζωή
Δε φεύγω αν δε φύγουμε μαζί''
ακούστε το εδώ...


  Το τραγούδι της εβδομάδας λοιπόν είναι το ''Δε φεύγω'' του Μιχάλη Χατζηγιάννη ...Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτό το τραγούδι μου ήρθε και το τραγουδούσα σήμερα...έτσι στο άκυρο... Αυτό το τραγούδι όμως μ αρέσει γιατί δίνει μια υπόσχεση...Μια υπόσχεση στον άλλον.Για πάντα θα μείνω αν ρωτάς...Για πάντα θα μαι δω να με κοιτάς...
Τώρα αν αυτή η υπόσχεση θα κρατήσει, ο χρόνος θα δείξει...Τι τονίζει αυτό το τραγούδι?Τον έρωτα...Ξέρετε από που πήρε το όνομα του ο έρωτας?(ναι δίνω και info!!!!)Οι θεοί ονόμασαν τον έρωτα έτσι γιατί δίνει φτερά.Οι θεοί τον ονόμασαν έτσι γιατί έχει την δύναμη να δίνει φτερά.
Ερωτευτείτε λοιπόν και δεν θα χάσετε!!!

27 μέρες για τα Χριστούγεννα

Η σημερινή μέρα...Μια διαφορετική μέρα...

Σήμερα λοιπον ήταν μία δύσκολη μέρα...Για πολλούς λόγους...

1. Πρώτη ώρα γράφαμε φυσική, διαγώνισμα τετραμήνου...Καλά πήγα όμως...ένα 19 περιμένω...
2. Σήμερα ήταν οι οντισιόν για το Musical που θα ανεβάσει το σχολείο μας. Και γω πήγα στις οντισιόν εννοείται, καθώς αυτή η καλλιτεχνική μου φλέβα δεν με αφήνει ήσυχη... Ήθελα να πάρω το ρόλο του καλικάντζαρου...Έδωσα τον καλύτερο μου εαυτό, όμως ο Ζαχαρίας, οχαμογελαστός μαθητής από την Γ' λυκείου, ήταν κατά πολύ καλύτερος από μένα...Μα δεν με πειράζει...Είμαι σίγουρη πως θα εκτελέσει το ρόλο του τέλεια...
3. .Μετά μας έβαλαν να τραγουδήσουμε έναν έναν για την χορωδία του musical... Kαι εκεί έχωσα την μύτη μου...Εκεί πιστεύω τα κατάφερα καλύτερα...Ας ελπίσουμε ότι είμαι μέσα...

Γενικά μέσα από όλα αυτά όμως, κατέληξα στο εξής συμπέρασμα..Κατάλαβα ότι το θέατρο είναι κάτι που με ενδιαφέρει και θα ήθελα να ασχοληθώ...Σαν χόμπι ντε...Θα δω...Αν καταφέρω να το βάλω στο πολυάσχολο πρόγραμμα μου, θα μαι πολύ τυχερή...
Επίσης σήμερα κατάλαβα ότι δεν πειράζει αν ''χάσεις''. Έχεις κερδίσεις γιατί προσπάθησες...Και αυτό φτάνει...!!!!!!

Το πολυάσχολο Σάββατο!!!

   Είναι αλήθεια ότι το Σάββατο είναι μία μέρα πολλών δραστηριοτήτων.Πρώτα απ όλα δίνω το σημαντικότερο δίπλωμα στα αγγλικά μου..Το Proficiency!!!Αν έχω άγχος?Η αλήθεια είναι ότι προσπαθώ να το πάρω ψύχραιμα...Είμαι αρκετά καλά προετοιμασμένη και θα βάλω τα δυνατά μου, εννοείται... Θετική σκέψη, ηρεμία, χαμόγελο και φύγαμε...
   Το Σάββατο όμως δεν τελειώνει εδώ...Στις 8.00 έχω συναυλία με τη χορωδία...Ναι η μουσική με γεμίζει..Είναι κάτι που λατρεύω και δεν θέλω να το σταματήσω...Το Σάββατο όμως συνεχίζεται...Μετά θα πάω μια μικρή βολτίτσα με τους φίλους μου ,τους οποίους έχω παραμελήσει αρκετά...Κάπου εδώ θα σταματήσει το Σάββατο και θα αρχίσει μια εξίσου δύσκολη Κυριακή...Καλή επιτυχία σε όσους δίνουν αυτή τη βδομάδα...Και σε όλους εσάς Καλό βράδυ...Και μην ξεχνάτε να ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ!

31 μέρες για τα Χριστούγεννα ...

Πρώτη φορά...

''Τα μάτια μου στα μάτια σου
και τ’ άστρο πάνωθέ μου.
Αχ, να μην τέλειωνε ποτέ
η ώρα ετούτη, θεέ μου.

Ο πυρετός σου μέσα μου
φωτιά που σπαρταράει.
Έγιν’ ο κόσμος μια σταλιά
και πια δε με χωράει.

Πρώτη φορά που σ’ αγαπώ,
πρώτη που σε μαθαίνω,
πρώτη στα χέρια σου φορά
γεννιέμαι και πεθαίνω.''
εδώ μπορείτε να το απολάυσετε...

Αποφάσησα λοιπόν, από σήμερα, να βρήσκω τους στίχους του αγαπημένου μου τραγουδιού για την βδομάδα και να τους μοιράζομαι μαζί σας, μαζί με το κανονικό μου πρόγραμμα στα post...Άρα το αγαπημένο μου τραγούδι γι αυτή τη βδομάδα είναι το Πρώτη φορά, του Γιάννη Κότσιρα...Αυτό το τραγούδι μ αρέσει γιατί δηλώνει την επιυθυμία και την νοσταλγία που έχει κάποιος που είδε τον άνθρωπό του και απλά δεν ανέχει να περιμένει άλλο...ΑΧ ΝΑ ΜΗΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΠΟΤΕ Η ΩΡΑ ΕΤΟΥΤΗ ΘΕΕ ΜΟΥ...
Ελπίζω να σας αρέσει...Έτσι κ αλλιώς όλοι έχουμε περάσει από αυτή τη θέση...

Χαρά...

   Ποια είναι η πρώτη εικόνα που σας έρχετε στο μυαλό όταν ακούτε την λέξη ''χαρά''?
Θα σας πω τη δικιά μου σκέψη...Μου έρχεται ΤΟ ΓΕΛΙΟ...Αλήθεια υπάρχει ποιο ωραίο πράγμα από το γέλιο?΄Νομίζω πως όχι...Γέλιο...''Είναι το γέλιο σου, που γράφει μουσική...'', όπως μας τραγουδάει και ο κύριος Λαυρέντης Μαχαιρίτσας...Αυτό το εξαιρετικό τραγούδι..Αλήθεια έχετε παρατηρήσει ποτέ τους στίχους του τραγουδιού αυτού?

''-Απ' το χεράκι σου
κρεμιέμαι σαν παιδί
πατώ στο βήμα σου
και κείνο με πηγαίνει
σε παραλίες
που δεν έχω ξαναδεί
και σαν ιπτάμενο χαλί
στους ουρανούς με φέρνει

-Είναι το γέλιο σου
είναι το γέλιο σου
είναι το γέλιο σου
που γράφει μουσική
είναι το γέλιο σου
είναι το γέλιο σου
είναι το γέλιο σου
που τη χαρά ανασταίνει''
   

Δεν συμφωνείτε μαζί μου?Έχει εξαιρετικούς στίχους...Συνεχίζουμε...Το γέλιο που λέτε όχι απλά εκπέμπει χαρά, αλλά και μεταφέρει χαρά στον διπλανό σου...Το γέλιο δεν κοστίζει ΤΙΠΟΤΑ!Γελάστε άφθονα...Και τότε όλος ο κόσμος θα το κάνει μαζί σας..Γελάστε γιατί είναι μεταδοτικό...Γελάστε γιατί χανόμαστε!!

Κάποτε θα ρθουν...

''Υπερασπήσου στο παιδι...Γιατί αν γλιτώσει το παιδί...Υπάρχει ελπίδα...!''
    Τι υπέροχο τραγούδι?Με αυτό το αισιόδοξο μήνυμα θα ξεκινήσω το την σημερινή μας ομιλία..Έτσι και αλλιώς, η σημερινή μέρα ήταν τέλεια...Μαθήματα Latin στο σχολείο στεύθηκαν με επιτυχία, αφού εγώ ο καβαλιέρος και η κολλητή μου, η ντάμα, είμαστε οι καλύτερες μαθήτριες...Όχι να το πενευτώ...Την αλήθεια λέμε...Οι φίλοι μου γελάνε και αυτό μου φτάνει...Είδα και τον πρίγκιπά μου, προχτές..Το βαφτηστήρι μου ντε...Είναι το ομορφότερο δώρο...Στα αλήθεια, είμαι τόσο χαρούμενη όταν είμαι κοντά του...Και όταν ξεστωμίζει τη λέξη ΝΟΝΑ τότε όλος μου ο εσωτερικός και εξωτερικός κόσμος καταρρέει σε αυτή την λέξη.Μπορώ να γίνω χαλί να με πατήσει...Αεροπλάνο να ταξιδέψει...Ο,τι θέλει μπορεί να με κάνει...
Κάποτε θα ρθουν που λέτε...Ποιοι?Όλοι όσοι φοβόμαστε...Αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας...Η αγάπη όλα τα λύνει..Μπορεί να έρθουν κατακτητές,μπορεί να έθρουν δύσκολοι καιροί...Αλλά η αγάπη θα ναι πάντα εκεί...Όλα θα τα υπομένει...Η αγάπη είναι σαν την αλφάβητο.Στην αρχή σου φαίνεται δύσκολη και απόμακρη, σε κάνει να απογοητεύεσαι, αλλά στο τέλος όταν την μάθεις και μάθεις τον τρόπο, τότε όλα είναι όμορφα για σένα... Και τώρα θα μου πεις...Η αγάπη μαθένεται?Η απάντηση είναι απροσδιόριστη, κατά την γνώμη μου...
Να περνάτε καλά..Να χαμογελάτε...Να αγαπάτε...Και να μην ξεχνάτε!!!!!!42 μέρες για τα  Χριστούγεννα!

Paris...

Παρίσι...Η πόλη του φωτός...Η πόλη του έρωτα...Η πόλη της καρδιάς μου...Τι να πω για αυτή τη μαγευτική πόλη?Έκανα το ταξίδι της ζωής μου πριν 8 μήνες....Αυτή την πόλη ποτέ δεν θα την διαγράψω απ την μνήμη μου...Ζήσαμε απίστευτες στιγμες!Παρίσι...Η πόλη παράδεισος...

'Εφυγες...

''Έφυγες εσύ και όλα μοιάζουν όνειρο κακό...Δεν μπορώ να καταλάβω μοναχά κοιτώ...Όσο και να με πειράζει μόνο αυτό θα πω...Να προσέχεις καλή τύχη σ αγαπώ...''
Αυτός εδώ ο στοίχος περιγράφει ακριβώς την φάση που περνάω...Όλα μου φαίνονται χάλια...Όλα είναι χάλια..''Σου πα θα πεθάνω αν σκοτωθείς...κ όμως έχω ζήσει...''Αυτός εδώ ο στίχος, απο το τραγούδι Αρχηγός είναι τα πάντα...Σου πα θα πεθάνω αν φύγεις...κ όμως έχω ζήσει...

   Μοναξία που λέτε...Αλλά δεν πειράζει...Καλή δεν είναι και αυτή που και που? Καλή είναι...Σήμερα έχασα μια ευκαιρία να σε δω...όχι από επιλογή μου...Από επιλογή άλλων...Δεν πειράζει..Θα περιμένω με περισσότερη ανυπομονησία την επόμενη φορά που θα αντικρίσω τα δυο σου γλυκά μάτια..
Θα σε περιμένω...

Θάρρος...

     Αλήθεια πόσοι θα είχαν το θάρρος να πουν σε κάποιον που τους αρέσει ότι νιώθουν πράγματα για αυτόν?Πόσοι θα είχαν το θάρρος να το πουν face to face?Λίγοι...Αλλά πιστεύω ότι όσοι το έχουν, είναι πολύ γενναίοι και τους αξίζουν συγχαρητήρια...Γιατί όταν του μιλάς, η καρδιά σου χτυπάει σαν ξεκούρδιστη μπάντα,τα χέρια σου τρέμουν και θέλεις η απάντηση να είναι θετική και να σε πάρει να φύγετε και παρόλα αυτά εσύ του μίλησες και δεν το μετάνιωσες...Τι γίνετε όμως όταν η απάντηση είναι αρνητική?Τίποτα...Απλά συνεχίζεις..Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.Άλλωστε έτσι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις..
 Και τώρα Φέυγεις...Γιατί?θέλω τόσο πολύ να μείνεις...Θέλω να σε βλέπω..Θέλω να σου μιλάω...Θέλω να σε αγκαλιάζω...Απ' την άλλη δεν μπορώ να σου στερώ την ευτυχία σου και τους φίλους σου..Αλλά άπειρα γιατί με περιτρυγυρίζουν...Γιατί?Γιατί τώρα που τα πράγματα στην ζωή μου πάνε τόσο τέλεια, εσύ αποφασίζεις να φύγεις?Γιατί?Δεν είμαι εγωίστρια όμως...Θα σ αφήσω να φύγεις, γιατί ξέρω ότι θα περνάς καλά...Καλή συνέχεια λοιπόν...Και μην με ξεχάσεις...

We are the World!!!!

        Κούραση...Μόλις γύρισα από προπόνηση,μπάσκετ βέβαια...Και τώρα?Και τώρα γυρίζουνε οι σκέψεις στης -όχι δευτέρας-αλλά στης πέμπτης τον τροχό.... όπως λέει και το τραγούδι Ταραντέλα, του Διονύση Τσακνή. Αύριο ελπίζω σε μια καλύτερη μέρα...Η σημερινή ήταν άστα να πάνε.Το καταλαβαίνεις μόνο και μόνο από το γεγονός ότι είχαμε πρώτη ώρα άλγεβρα και τελευταία φυσική.Η σημερινή μέρα ήταν χάλια, γιατί επίσης με χτυπήσανε στα χείλια, και το κάτω μου χείλος είναι σαν χωράφι μελιτζάνας...Τόσο μοβ...Τόσο μπλαβισμένο...Τι να κάνουμε?Θα περάσει...Η σημερινή μέρα ήταν χάλια γιατί δεν του μίλησα καθόλου.Η σημερινή μέρα ήταν χάλια....
  Aλλάζω θέμα όμως .Πάω σε ένα θέμα το οποίο με κάνε χαρούμενη αυτές τις χάλια μέρες όπως την σημερινή.Τα παιδία....Κάθε μέρα, που λέτε, συνηδιτοποιώ όλο και περισσότερο, την αγάπη μου για τα παιδια...Σήμερα είδα τον Μήτσο μου, την αδυναμία μου.Το μικρό παιδί θαύμα στο μπάσκετ. Όταν γελάει ,με κάνει χαρούμενη. Αυτό το καταφέρνει κάθε παιδάκι με γελαστή φατσούλα.Μα έτσι δεν πρέπει να είναι οι παιδικές φάτσες?Ναι έτσι πρέπει...Είναι όμως?Όχι... Και αυτό θέλω όσο τίποτα άλλο στον κόσμο να το αλλάξω...Να είναι χαρούμενα όλοι οι μικροί μπόμπιρες και οι μικρές πριγκίπισες του κόσμου.Και αυτό είναι το όνειρο μου.Είναι αρκετή μια παλάμη παιδική να αγγίξεις για να δεις πως είναι όμορφη η ζωή, όπως λέει το  εξαιρετικό τραγούδι Μια νέα αρχη, το οποίο είναι η μετάφραση του αγγλικού We are the World.Ακούστε το και δεν θα χάσετε...Θα ανατριχίασετε, από την αλήθεια που κρύβουν οι στίχοι.